وضعیت فعالیت فیزیکی بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی در دانشجویان خوابگاه های دانشگاه علوم پزشکی تبریز

زمینه و هدف:فعالیت فیزیکی، یک رفتار مهم ارتقا دهندة سلامت و یکی از عوامل مهم در حفظ سلامتی و پیشگیری از   بیماری­های غیرواگیر می­باشد. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت فعالیت فیزیکی و عوامل موثر بر آن، بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی در دانشجویان پسر ساکن در خوابگاه­های دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1393 انجام گرفته است. روش بررسی: این مطالعه مقطعی توصیفی-تحلیلی بر روی 260 دانشجوی  پسر انجام گرفت. نحوه نمونه­گیری از نوع تصادفی بود.  از پرسشنامه­های فردی-اجتماعی، فعالیت فیزیکی ipaq و پرسشنامه­های طراحی شده بر مبنای مدل اعتقاد بهداشتی، شامل سازه­های خودکارآمدی، موانع درک شده و منافع درک شده برای جمع­آوری داده­ها استفاده شد. از آزمون­های پیرسون، تی­مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه برای تجزیه و تحلیل داده­ها استفاده شد. یافته­ها: میانه (صدک 25 تا 75) نمره فعالیت فیزیکی 1331 (594 تا 5/4999) بود. 1/28 درصد دانشجویان فعالیت فیزیکی شدید، 5/48 درصد فعالیت فیزیکی متوسط و 5/23 درصد فعالیت فیزیکی ضعیف داشتند. بین سازه­های منافع­ درک شده، خودکارآمدی و موانع درک شدهو مشخصات فردی-اجتماعی  با نمره کل فعالیت فیزیکی ارتباط معنی­دار آماری وجود نداشت. نتیجه­گیری: حدود یک­چهارم از دانشجویان فعالیت فیزیکی ضعیف دارند، لذا باید منابع و تسهیلات انجام فعالیت فیزیکی منظم بویژه در محیط خوابگاه را برای دانشجویان فراهم نمود و با برنامه­ریزی صحیح فواید ورزش را به اطلاع عموم بخصوص قشر جوان رساند تا از میزان بروز بیماری­های غیرواگیر جلوگیری نمود. واژگان کلیدی:فعالیت فیزیکی، مدل اعتقاد بهداشتی، دانشجویان علوم پزشکی.